Αν κοιτάξετε το χάρτη, ο Άγιος Αιμιλιανός βρίσκεται λίγο έξω από τον κεντρικό δρόμο που ενώνει το Πόρτο Χέλι με την Ερμιόνη. Μια μικρή χερσόνησος φαίνεται να ξεπροβάλει στις ακτές της Αργολίδας, ένας δρόμος χωρίζεται από τον κύριο και κατεβαίνει προς αυτή, ένας άλλος επιστρέφει λίγο πιο κάτω και οδηγεί κατευθείαν στην Ερμιόνη. Ακούγεται αρκετά απλό ε; Εμείς αποφασίσαμε να το κάνουμε λίγο πιο δύσκολο και να πάμε στον Άγιο Αιμιλιανό από την Ακτή Κόστα (απ’ όπου μπορείτε να πάρετε και το καραβάκι για Σπέτσες, αν και το ίδιο μπορείτε να το κάνετε πιο εύκολα με υδροταξί από τα AKS Hotels). Η λογική ήταν απλή· ακολουθούμε τον παραλιακό δρόμο και κάποια στιγμή θα βγούμε στον Άγιο Αιμιλιανό. Μακάρι τα πράγματα να ήταν τόσο εύκολα. Αυτό που δεν είχαμε λάβει υπ’ όψιν μας ήταν ότι η Αργολίδα σε πολλά της σημεία είναι ένα παραθαλάσσιο βουνό. Οι δρόμοι δεν πάνε παντού, οι πόλεις και τα χωριά χτίζονται στις μικρές κοιλάδες που υπάρχουν διάσπαρτες στην περιοχή και το να πας από το ένα μέρος στο άλλο δεν γίνεται πάντα από την πιο σύντομη διαδρομή. Δεν θα πούμε καθόλου ότι το μετανιώσαμε όμως. Στη διαδρομή είδαμε μερικά υπέροχα μέρη, εκπληκτικές παραλίες που δεν είχαν όνομα, ταβερνάκια μπροστά στο κύμα, αλλά το μεγαλύτερο δώρο είναι ο ίδιος ο Άγιος Αιμιλιανός. Και κάνουμε λόγο και για το εκκλησάκι και για την κοινότητα. Αν είχαμε χαθεί μια φορά στη διαδρομή προς Άγιο Αιμιλιανό, τότε όταν πια φτάσαμε στην κοινότητα θα μπορούσε κανείς να πει ότι μπήκαμε σε έναν διαφορετικό, λαβυρινθώδη κόσμο. Δρόμοι από τσιμέντο έστριβαν χωρίς να διασταυρώνονται, ο ένας λόφος διαδεχόταν τον άλλον, ο καθένας πιο πράσινος από τον προηγούμενο, εκεί που νόμιζες ότι έφτανες στη θάλασσα, ξαφνικά έστριβες μακριά από αυτήν, χωματόδρομοι ξεκινούσαν χωρίς προειδοποίηση. Με τα πολλά, όμως, φτάσαμε στο εκκλησάκι του Αγίου Αιμιλιανού, ένα πανέμορφο παρεκκλήσι που στέκεται αγέρωχο πάνω από τα κύματα. Δεν ξέρουμε προς ποια πλευρά ήταν καλύτερη η θέα. Προς τη θάλασσα και τα νησιά του Αργοσαρωνικού ή προς την κοινότητα με τα τεράστια δέντρα και τα επιβλητικά σπίτια; Η έξοδος αποδείχθηκε ακόμα μεγαλύτερη περιπέτεια. Τα σημεία του ορίζοντα και το GPS δεν παίζουν και πολύ μεγάλο ρόλο, ενώ όταν επιτέλους βρήκαμε άλλο αυτοκίνητο να ρωτήσουμε, αποδείχθηκε πως ήθελε κι ο δικός του οδηγός να μας κάνει ερώτηση. Ο Άγιος Αιμιλιανός όμως είναι πανέμορφος και κρύβει και ένα μυστήριο όταν οδηγείς δίπλα από ψηλούς φράχτες για εκατοντάδες μέτρα. Και για να μην αναρωτιέστε, βγήκαμε σώοι και αβλαβείς και συνεχίσαμε το ταξίδι μας για Ερμιόνη. Πελοπόννησος Ξενοδοχεία – AKS Porto Heli
