Category: Uncategorized @el

Στους Φούρνους Κρανιδίου στον νομό Αργολίδας βρίσκεται ένα από τα σημαντικότερα σπήλαια της Ευρώπης το σπήλαιο Φράγχθι. Το σπήλαιο έχει βάθος 150μ. και πλάτος εισόδου 30μ. Κατοικήθηκε κυρίως κατά την Ανώτερη Παλαιολιθική (40-10.000 π.Χ.), τη Μεσολιθική (9-7.000 π.Χ.) και τη Νεολιθική περίοδο (7-3.000π.Χ.). Το σπήλαιο φτάνει στην ακμή του στην Μέση Νεολιθική (5.000-4.500 π.Χ.) και την ύστερη νεολιθική που ακολουθεί για τα επόμενα 500 χρόνια. Αυτήν την περίοδο βρέθηκε οψιδιανός, στην τροφή προστίθενται γιγάντια ψάρια, φακές, θαλασσινά όστρακα και προς το τέλος της περιόδου διαπιστώθηκε καλλιέργεια της γης και οικόσιτα ζώα. Την περίοδο αυτή το σπήλαιο φτάνει τους 150 κατοίκους και ο οικισμός εξαπλώθηκε και έξω από την είσοδο. Τα πήλινα θραύσματα που βρέθηκαν ανήκουν στην Νεολιθική εποχή και είναι εσωτερικά μαύρα και εξωτερικά καφέ, τα δοχεία (κούπες) είναι χωρίς βάσεις και χερούλια ή κάποια διακοσμητικά και με επίπεδα χείλη. Βρέθηκαν ακόμα γυναικεία ειδώλια (νεώτερης νεολιθικής εποχής) αγαλματίδια, χάντρες, κοσμήματα και κατεργασμένα όστρακα. Όλα τα ευρήματα είναι στο αρχαιολογικό μουσείο του Ναυπλίου. Η πιο σημαντική όμως ανακάλυψη θεωρείται ο αρχαιότερος πλήρης σκελετός ενός άντρα 25 χρονών με ύψος 1,56, που φαίνεται να δέχτηκε ισχυρό χτύπημα στο κεφάλι. Πάνω του είχαν μπει πέτρες αλλά δεν υπήρχαν κοσμήματα ή άλλου είδους αφιερώματα. Τα πόδια του ήταν λυγισμένα και τα χέρια στο στήθος σε στάση εμβρύου. Ήταν θαμμένος με το κεφάλι νότια και τα πόδια στον βορά. Βρέθηκαν ακόμα σκελετοί δυο παιδιών με αντίστροφο προσανατολισμό. Οι ανασκαφές έχουν γίνει μόνο στον μπροστινό χώρο του σπηλαίου σε επιφάνεια 700 τ.μ. Το υπόλοιπο είναι καταπλακωμένο από την οροφή και ίσως κρύβει μοναδικές πληροφορίες. Τις ανασκαφές έχουν κάνει τα πανεπιστήμια της Ιντιάνα και της Πενσυλβάνια την περίοδο 1967-1976 με επικεφαλής καθηγητή τον Thomas Jacobsen. Ξενοδοχεία Πελοπόννησος AKS Porto Heli

Την Κυριακή 23 Ιουνίου 2013 θα έχουμε την τύχη να δούμε στον ουρανό την μεγαλύτερη πανσέληνο του καλοκαιριού. Η Σελήνη θα βρίσκεται στο κοντινότερο σημείο της από τη Γη, στο λεγόμενο περίγειό της. Το «σούπερ-φεγγάρι» θα απέχει 356.991 χιλιόμετρα από τον πλανήτη μας και θα φαίνεται περίπου 14% μεγαλύτερη και 30% φωτεινότερη από ότι όταν η πανσέληνος λαμβάνει χώρα με το φεγγάρι στο απόγειο, δηλαδή στη μεγαλύτερη απόσταση του από τη Γη. Λαϊκές παραδόσεις θέλουν το σούπερ-φεγγάρι να φέρνει φυσικές καταστροφές ή να έχει αρνητικές επιδράσεις σε κάποιους ανθρώπους. Οι επιστήμονες όμως υποστηρίζουν ότι η επιπλέον βαρυτική επίδραση αυτής της πανσέληνου δεν είναι αρκετή για να κινητοποιήσει ισχυρές τεκτονικές και άλλες γεωφυσικές δυνάμεις. Όσον αφορά την επίδρασή της στον ψυχισμό των ανθρώπων μελέτες και έρευνες δείχνουν πως δεν έχει παρατηρηθεί καμία αύξηση εισαγωγών ασθενών στα ψυχιατρεία ή έξαρση της εγκληματικότητας. Εμείς απλά ας κάνουμε την βόλτα μας το βράδυ της Κυριακής κι ας απολαύσουμε το μεγάλο μας φεγγάρι. Ξενοδοχεία στην Κρήτη AKS Minoa Palace

Το σουβλάκι είναι μια από τις βασικές λιχουδιές της ελληνικής γαστρονομίας, η συνταγή του οποίου έχει τις ρίζες της στην αρχαιότητα. Η πρώτη αναφορά γίνεται στα Ομηρικά Έπη που θέλουν τον Αχιλλέα να ψήνει στη θράκα κομμάτια κρέατος, ενώ σύμφωνα με το έργο «Δειπνοσοφισταί» του αρχαίου Έλληνα βιολόγου και γαστρονόμου Αθήναιου, ο Ηγήσιππος στον οδηγό μαγειρικής που έγραψε με την ονομασία «Οψαρτυτικό» κάνει αναφορά σε ένα έδεσμα με την ονομασία «Κάνδαυλος», που περιείχε κομμάτια από κρέας ψητό, τυρί, πίτα και άνηθο και που σερβιριζόταν με ζουμί. Σε ρωμαϊκά γραπτά του 1ου αι. μ.Χ. γίνεται αναφορά σε σουβλάκι από εντόσθια, ενώ αρκετά αργότερα στην Κωνσταντινούπολη διάφοροι μικροπωλητές πωλούσαν στους δρόμους σουβλάκι με πίτα. Στη δεκαετία του 1940 αρχίζει να διαδίδεται σε προσφυγικές γειτονιές, όπως π.χ. στον Κορυδαλλό, ενώ στον Πειραιά ένας Κωνσταντινουπολίτης έφτιαξε το 1950 το πρώτο τυλιχτό σουβλάκι με κεμπάπ. Το σουβλάκι αποτελείται από ψημένα κομμάτια χοιρινού κρέατος περασμένα σε μικρή ξύλινη σούβλα από καλαμιά (για το λόγο μάλιστα αυτόν στη νότια Ελλάδα μπορεί να το παραγγείλει κανείς και ως «καλαμάκι»), το οποίο σερβίρεται συνήθως με μια φέτα ψωμί ή μια πίτα κομμένη στα τέσσερα. Μπορεί επίσης να φτιαχτεί από κρέας κοτόπουλου (που εάν συνδυαστεί με μπέικον μετατρέπεται σε “κοτομπέικον”), από μοσχαρίσιο κρέας, από συνδυασμό αρνίσιου και μοσχαρίσιου κρέατος (κεμπάπ), από μπιφτέκι, ενώ κάποιοι το φτιάχνουν και από λουκάνικο. Το σουβλάκι σερβίρεται και μέσα σε πίτα («τυλιχτό»), ενώ το ίδιο μπορεί να συμβεί και με τον γύρο χοιρινό που σερβίρεται μέσα σε πίτα μαζί με πατάτες, ντομάτα, τζατζίκι και κρεμμύδι, καθώς και με τον γύρο κοτόπουλο που σερβίρεται μέσα σε πίτα μαζί με πατάτες, ντομάτα και σάλτσα από μαγιονέζα και μουστάρδα. Στη σύγχρονη ελληνική κουζίνα θα βρούμε και σουβλάκι από ψητά λαχανικά. Στην Κύπρο το σουβλάκι σερβίρεται πάντα μέσα σε κυπριακή πίτα, που με το περιεχόμενό της αποτελεί ένα πλήρες γεύμα. Η κυπριακή πίτα, εκτός από χοιρινά σουβλάκια περιλαμβάνει κρεμμύδι, ντομάτα και μαϊντανό, ενώ αρκετά συχνά μπαίνει και ψιλοκομμένο λάχανο. Μάλιστα, υπάρχουν και τοπικές διαφοροποιήσεις, όπως π.χ. η συνήθεια στη Λάρνακα να βάζουν στην πίτα και ταχίνι, ή η συνήθεια στη Λεμεσό να βάζουν και τουρσί. Τα σουβλατζίδικα στην Κύπρο προσφέρουν επίσης σουβλάκι από κοτόπουλο και σουβλάκι από σεφταλιά (χοιρινός κιμάς με καρυκεύματα που τυλίγεται σε αρνίσια μπόλια), τα οποία μπορούν να ετοιμαστούν και σε συνδυασμό («μιξ»), δηλαδή κατά το ήμισυ από σουβλάκια και κατά το ήμισυ από σεφταλιά. Τέλος, στη σύγχρονη κυπριακή κουζίνα θα βρούμε και σουβλάκι από χαλούμι (ημίσκληρο τυρί άσπρου χρώματος, που παρασκευάζεται από συνδυασμό αγελαδινού και αιγοπρόβειου γάλακτος και μπορεί να ψηθεί στη σχάρα ή στο τηγάνι δίχως να λιώσει).

Αυτό το Σάββατοκύριακο, 25 και 26 Μαΐου τα επισκέψιμα οινοποιεία της χώρας θα είναι ανοιχτά για τους φίλους του κρασιού για μια σειρά από ξεναγήσεις, δοκιμές κρασιών, κληρώσεις δώρων και άλλες εκπλήξεις.

 Η δράση αυτή σκοπεύει να φέρει τον καταναλωτή του κρασιού στον τόπο της παραγωγής του και είναι μια πρωτοβουλία του Ευρωπαϊκού Δικτύου Πόλεων του Κρασιού που τελείται για 10η χρονιά στην Ελλάδα. Όπου κι αν βρίσκεστε λοιπόν στην Ελλάδα επισκεφθείτε ένα οινοποιείο με ελεύθερη είσοδο, μάθετε τα μυστικά της παραγωγής του κρασιού, δοκιμάστε τα κρασιά του και ζήστε μια όμορφη εμπειρία με ανθρώπους που γνωρίζουν και αγαπούν το κρασί. Για περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να απευθυνθείτε στις τοπικές ενώσεις των οινοποιείων: Βόρεια Ελλάδα : Ένωση Οινοπαραγωγών Βορείου Ελλάδας (ΕΝ.Ο.Α.Β.Ε.) www.wineroads.grΤηλ. 2310 281617

• Κεντρική Ελλάδα: Ένωση Οινοπαραγωγών Κεντρικής Ελλάδας (ΕΝ.Ο.Α.Κ.Ε.) www.enoake.grΤηλ. 22330 80550 & 210 8076417
• Πελοπόννησο: Ένωση Οινοπαραγωγών Πελοποννήσου (ΕΝ.Ο.Α.Π.) www.enoap.gr Τηλ. 2710 544450
• Κρήτη: Ένωση Οινοπαραγωγών Κρήτης (ΕΝ.Ο.Α.Κ.) www.winesofcrete.gr Τηλ. 2810 252019
• Νησιά του Αιγαίου: Ένωση Οινοπαραγωγών Νήσων Αιγαίου (ΕΝ.Ο.Α.Ν.Α.)aegeanwineries.blogspot.gr Τηλ. 22420 69860

Ξενοδοχεία στην Νάουσα Πάρου

Ο λαός λέει ότι ένας κούκος δεν φέρνει την Άνοιξη, είναι όμως ικανός να φέρει το μήνυμα της αλλαγής για να ξημερώσει η Άνοιξη! Κι ενώ όλοι περιμένουμε με ανυπομονησία τις ηλιόλουστες ημέρες που φέρνουν την άνοιξη και στην διάθεσή μας, ο Απρίλης έχει τα δικά του σχέδια.

Τις τελευταίες ημέρες ήταν πολύ έντονη η κίτρινη ομίχλη στην ατμόσφαιρα που έχει γίνει γνώριμος επισκέπτης και το όνομά της είναι «Σκόνη από την Σαχάρα». Το φαινόμενο εμφανίζεται κάθε χρόνο τέτοια εποχή (Μάρτιος-Μάιος) και οφείλεται σε έναν συνδυασμό βαρομετρικών συστημάτων με έντονους νότιους δυτικούς ανέμους. Όταν προστίθεται και η βροχή «διακοσμεί» σπίτια, δρόμους και αυτοκίνητα με τρόπο μοναδικό!!! Αυτό που ίσως δεν γνωρίζουν πολλοί, είναι η ηλικία του φαινομένου. Η σκόνη από την Αφρική αναφέρεται στον Όμηρο ως «ματωμένες σταγόνες» που έριξε ο Δίας για να εκδικηθεί το σκοτωμό του Σαρπηδόνα…. Επομένως η γνωστή «λασποβροχή» δημιουργούσε προβλήματα πολύ νωρίτερα απ’ ότι φανταζόμαστε.

Υπομονή και η άνοιξη είναι ήδη εδώ.

Ξενοδοχεία στην Πάρο – Νάουσα, AKS Chroma Paros

Υλικά

Για τη ζύμη

• 125 γραμμ. βούτυρο
• ½ φλ. τσαγιού ζάχαρη
• ½ φλ. τσαγιού λάδι
• 1 φλ. του καφέ χυμό πορτοκάλι
• ½ κ.γλ. σόδα
• 1½ κ.γλ. μπέικιν πάουντερ
• 800 γραμμ. Αλεύρι

Για τη γέμιση

• 3 κουταλιές μέλι
• 3 κουταλιές νερό
• 1 κ.σ. ζάχαρη
• 350 γραμμ. καρύδια και αμύγδαλα χοντροκομμένα
• 1/4 μοσχοκάρυδο τριμμένο
• 1/4 κ.γλ. γαρίφαλο
• ½ κ.γλ. κανέλα
• 2 φρυγανιές τριμμένες
• 100 γραμμ. σουσάμι καβουρντισμένο, σπασμένο

Για το πασπάλισμα

• ανθόνερο
• ζάχαρη άχνη

ΕΚΤΕΛΕΣΗ

Σε μια λεκάνη βάζουμε το βούτυρο και τη ζάχαρη και ανακατεύουμε καλά. Μέσα στο χυμό ανακατεύουμε τη σόδα και τα προσθέτουμε στο παραπάνω μείγμα. Τέλος ρίχνουμε και το αλεύρι με το μπέικιν πάουντερ. Η ζύμη μας θα πρέπει να είναι λίγο σφιχτή και να ξεκολλάει εύκολα από τα τοιχώματα της λεκάνης. Την αφήνουμε σκεπασμένη για μισή ώρα να ξεκουραστεί.

Σειρά έχει η γέμιση. Σε μια κατσαρόλα ζεσταίνουμε το μέλι, τη ζάχαρη και το νερό και τα ρίχνουμε σε μια λεκάνη προσθέτοντας και τα υπόλοιπα υλικά της γέμισης. Στη συνέχεια ανοίγουμε τη ζύμη σε λεπτό φύλλο και με στρογγυλό κουπάτ (10 εκ.) κόβουμε στρογγυλά μικρά κομμάτια. Στο κέντρο τους βάζουμε μια κουταλιά γέμιση, τα κλείνουμε σε μισοφέγγαρο και πατάμε τις άκρες με ένα πιρούνι για να κλείσουν καλά. Τα ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο στους 170οC για περίπου για 30΄. Μόλις τα βγάλουμε από το φούρνο, τα ραντίζουμε με ανθόνερο και τα βουτάμε σε μπόλικη ζάχαρη.

Ξενοδοχεία στην Κρήτη – AKS Minoa Palace

Τίποτε δε θυμίζει καλοκαίρι στην Ελλάδα περισσότερο από την δροσερή απόλαυση ενός φραπέ, του καφέ που με θετικό ή και πολλές φορές αρνητικό τρόπο συμβολίζει την καλοκαιρινή ραστώνη, την χαλάρωση και την εντελώς ξεχωριστή ελληνική απόλαυση.

Ο φραπές είναι καφές ελληνικής εφεύρεσης και ανακαλύφθηκε το 1957 στην Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης από τον Δημήτρη Βακόνδιο. Ο Βακόνδιος ήταν υπάλληλος της Νεστλέ η οποία λάνσαρε εκείνη την εποχή έναν σοκολατούχο ρόφημα για παιδιά το οποίο έπρεπε να χτυπήσεις σε έναν σέηκερ. Ο Βακόνδιος όταν δεν βρήκε ζεστό νερό για να φτιάξει τον δικό του καφέ σκέφτηκε να ανακατέψει τον κρύο στιγμιαίο καφέ του – που επίσης έφτιαχνε η Νεστλέ – μέσα στο σέηκερ και έτσι φτιάχτηκε για πρώτη φορά ο καφές φραπέ (που σημαίνει στα γαλλικά χτυπημένος, ανακατεμένος). Η επιτυχία του ροφήματος ήταν άμεση και διαδόθηκε σε ελάχιστο χρόνο σε όλη την Ελλάδα. Ο κρύος καφές, με τα πολλά παγάκια και το καλαμάκι είναι τις τελευταίες πέντε δεκαετίες προϊόν που έχει εξαχθεί σε πολλές χώρες (ακόμα και στην Γερμανία) ενώ πολλές είναι πλέον οι παραλλαγές και οι αναμείξεις του (με ούζο, λικέρ, σοκολάτα κλπ). Τα τελευταία χρόνια βέβαια παρατηρείται μια μείωση στην ζήτησή του και μια ταυτόχρονη άνοδος του ‘καφέ φρέντο’, αλλά εξακολουθεί να παραμένει ένα εντελώς ξεχωριστό σήμα κατατεθέν για το ελληνικό καλοκαίρι.

Ξενοδοχεία στην Νάουσα Πάρου

Σήμα κατατεθέν του κυκλαδίτικου τοπίου, ξεπροβάλλουν διάσπαρτοι στις κορυφογραμμές των λόφων. Προάγγελος της βιομηχανικής περιόδου, φωτεινό παράδειγμα οικολογικής σκέψης καθώς εκμεταλλεύτηκε στο έπακρο την ανεξάντλητη ενέργεια του ανέμου για να εξασφαλίσει την πιο αναγκαία τροφή στην καθημερινότητα όλων των ανθρώπων: το ψωμί. Στα νησιά των Κυκλάδων λειτουργούσαν πάνω από 600 ανεμόμυλοι! Η κατασκευή τους, δύσκολη και πολυδάπανη. Ιδανικό σημείο για τους ανεμόμυλους ήταν εκεί που οι βοριάδες έδιναν όλοι τους την ένταση , τα ξέφωτα, οι ρεματιές, στην έξοδο κάποιου φαραγγιού ή στις άκρες ακρωτηρίων. Η απόσταση του μύλου από την κατοικημένη περιοχή ήταν εξίσου σημαντική. Ο ανεμόμυλος χτιζόταν σε μέρος προσπελάσιμο από υποζύγια, κοντά σε οικισμούς, αλλά σε μακρινή ακτίνα από άλλα οικοδομήματα ώστε να μην παρεμποδίζεται η ομαλή λειτουργία του. Όταν ο μύλος ήταν έτοιμος να μπει σε λειτουργία, ο μυλωνάς ξεδίπλωνε το ένα πανί, σαν ειδοποιητήριο, για να πάνε οι χωρικοί τ’ αλέσματά τους στον μύλο. Τότε τα μονοπάτια γέμιζαν με κάρα ή γαϊδουράκια φορτωμένα σε σακιά όλο τον κόπο της χρονιάς. Ο μύλος ήταν σε ετοιμότητα όλο το εικοσιτετράωρο. Δεν υπήρχε ωράριο. Ήταν κλειστός μόνος τις θρησκευτικές γιορτές. Την ένταση της δουλειάς ρύθμιζε η ανάγκη, η εποχή και ο καιρός. Ένας ανεμόμυλος μπορούσε να αλέσει 20-70 κιλά σιτηρών την ώρα, ανάλογα με την ένταση και τη φορά του ανέμου.

Ένα από τα παλιότερα έθιμα του Πάσχα, που συναντάται σε όλο τον Ελλαδικό χώρο με διάφορες παραλλαγές, είναι η ΚΥΡΑ ΣΑΡΑΚΟΣΤΉ. Σε εποχές που τα ημερολόγια δεν υπήρχαν σε κάθε σπίτι, και οι άνθρωποι έπρεπε με κάποιο τρόπο να μετρούν τις ημέρες της νηστείας, εφηύραν αυτό το αυτοσχέδιο ημερολόγιο. Η Κυρά Σαρακοστή είναι μια γυναίκα που έχει τα χέρια της σταυρωμένα επειδή προσεύχεται, δεν έχει στόμα επειδή νηστεύει και έχει 7 πόδια όσες και οι εβδομάδες από τις Απόκριες μέχρι το Πάσχα. Ξεκινώντας από το πρώτο Σάββατο της Σαρακοστής, έκοβαν ένα πόδι κάθε Σάββατο μέχρι και το Μεγάλο Σάββατο που έκοβαν το τελευταίο. Σε κάποια μέρη της Ελλάδας η Κυρά Σαρακοστή είναι φτιαγμένη από ζυμάρι. Πάρτε λοιπόν ψαλίδι και χαρτί και ετοιμάστε την δική σας Κυρά Σαρακοστή. Ξενοδοχεία στην Νάουσα, Πάρος